آزمایشات

Hemoglobin Electrophoresis, Blood


کد آزمایش

467


مورد استفاده

1. جهت بررسی نقایص مربوط به هموگلوبین (هموگلوبینوپاتی) نظیر کم خونی داسی شکل، تالاسمی ها و ..... 2. در صورت وجود نتایج غیرطبیعی در آزمایش CBCاین آزمایش درخواست می‌شود. 3. این آزمایش بخشی از برنامۀ غربالگری نوزادان نیز می‌باشد.


نام روش اندازه گیری

روش های متداول: الکتروفورز هموگلوبین با ژل سیترات آگار به روش اسیدی (pH: 6-6.5)، الکتروفورز هموگلوب


نام های مشابه

, HGB electrophoresis, Hemoglobin Cascade Hb Variantالکتروفورز هموگلوبی


نوع نمونه

خون تام


حجم نمونه

5 میلی لیتر


نگهداری نمونه

از خون تام باید همان روز همولیزات تهیه گردد. همولیزات در دمای 0C 8- 4 به مدت یک هفته پایدار است. از فریز کردن نمونه و یا نگهداری در دمای اتاق اجتناب نمایید.


حمل و نقل نمونه

زنجیره سرد


نیازهای همراه نمونه

مشخصات کامل بیمار


راهنمای جمع آوری نمونه

1. با رعایت اصول نمونه گیری از بیمار خون وریدی گرفته شود. و در ویال های حاوی ضد انعقاد EDTA یا ACD یا هپارینه جمع اوری نمایید. 2. از جمع آوری نمونه در ویال های بدون ضد انعقاد و یا ضد انعقاد نامناسب اجتناب نمایید. 3. دانستن سن بیمار حائز اهمیت است. 4. در صورت انتقال خون بیمار در 4-3 ماه گذشته، در برگه آزمایش یادداشت نمایید. 5. در صورت داشتن سابقه بیماری خونی، آن را در برگه آزمایش یادداشت نمایید. 6. پس از جمع آوری نمونه، آن را در دمای یخچال نگه دارید. از سانتریفیوژ نمودن نمونه اجتناب نمایید. 7. محل خونگیری را از لحاظ خونریزی بررسی نمایید و در صورت لزوم با باند فشاری ببندید


اطلاعات لازم از بیمار

نام و نام خانوادگی سن و جنس بیمار


معیار رد نمونه

نمونه های لخته شده ü نمونه های مانده در دمای اتاق و نمونه های فریز شده ü نمونه های بدون برچسب یا با برچسب اشتباه


آمادگی لازم قبل از نمونه گیری

نیاز به ناشتایی یا آمادگی بخصوصی ندارد.


اطلاعات بالینی

• روش سیترات آگار هموگلوبین S را از هموگلوبین E، D، G و C جدا میکند. اساس این روش الکتروفورز با pH : 6.2 بر روی ژل سیترات آگار است. • هموگلوبین C و S عمدتاً در غرب و مرکز آفریقا و هموگلوبین E و H در جوامع جنوب آسیا شایع است. • روش الکتروفورز ژل نشاسته برای جداسازی هموگلوبین S از D و G و هموگلوبین C از O و E مناسب است. • روش الکتروفورز زنجیره گلوبولی قادر به جداسازی هموگلوبین های H و بارتز از دیگر هموگلوبین هاست. • الکتروفورز ژل سیترات آگار یک روش انتخابی برای غربال واریانتهای معمول هموگلوبین است، اما مقادیر کم هموگلوبین A و F مشکل جدا می شوند. • الکتروفورز کاپیلاری (CE) تکنیک کلاسیک الکتروفورز در لوله موئینه سیلیکای به هم جوش خورده با منافذ کوچک که اغلب با پوشش پلیمری نازک (پلی ایمید) که در سطح خارجی احاطه شده است، انجام می شود. این لوله موئینه به عنوان اتاقک الکتروفورز عمل می نماید که در انتها به یک آشکارساز متصل شده و از طریق منبع بافر با ولتاژ بالا ایجاد می شود. مزیت اصلی CE پراکندگی گرما با راندمان بالا در مقایسه با الکتروفورز های رایج می باشد. پراکندگی گرمای ایجاد شده، اجازه استفا


تفسیر

این تست جهت تشخیص هر نوع هموگلوبین غیر طبیعی و بیماری هایی نظیر بتاتالاسمی مینور، بتاتالاسمی ماژور، کم خونی داسی شکل و ... مورد استفاده قرار میگیرد. در بتاتالاسمی مینور غلظت هموگلوبین A2 بیش از 3.3 بوده و غلظت هموگلوبین F معمولاً بین 5 تا 20 % هموگلوبین تام است و در بتاتالاسمی ماژور مقدار هموگلوبین F حدود 70 تا 90% از هموگلوبین تام است. افزایش جزئی غلظت Hb F در بیماری های خونی نظیر آنمی و لوسمی حاد دیده می شود. اندازه گیری Hb F برای تشخیص تالاسمی ها و ناهنجاری های ارثی ساخت هموگلوبین بکار می رود. معمولاً به تدریج Hb F های خون به Hb A تبدیل می شود. بطوری که بعد از 2 سالگی کمتر از یک درصد هموگلوبین های خون از نوع F می باشند. اگر بعد از 6 ماهگی درصد هموگلوبین F بیش از 5% باشد، باید به تالاسمی مشکوک شد. مقدار هموگلوبین A2 در فرد طبیعی 3.5- 1.5 % است . در تالاسمی مینور مقدار Hb A2 بیشتر از این میزان است (6%- 4%).


احتیاط ها

• آنمی مگالوبلاستیک ناشی از داروها و هیپرتیروئیدیسم باعث افزایش Hb A2 می شودو تزریق خون قبل از آزمایش باعث ایجاد تداخل در آزمایش میگردد. • انتقال خون در طی 12 هفته قبل ممکن است به علت رقیق شدن غیر طبیعی هموگلوبین سبب تغییر نتایج آزمایش شود.


مدت زمان انجام آزمایش

حداکثر 6 ساعت


حداکثر زمان انجام وجوابدهی آزمایش

حداکثر 48ساعت


مدت زمان نگهداری نمونه پس از انجام آزمایش

7 روز در دمای یخچال